کد مطلب:137412 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243
زندگی زناشویی
مورخین و سیره نویسان تنها چیزی كه از زندگی مشترك حضرت زینب علیهاالسلام و عبدالله نوشته اند این است كه از حضرت چهار فرزند دختر و پسر به دنیا آمد.
مورخین در این رابطه چه چیزی می توانند بنویسند؟ آیا از نزاع و اختلافت آن حضرت با شوهرش بنویسند؟ یا از آزار همسایگان؟ یا از
جعل احادیث رسول خدا صلی الله علیه و اله در فضیلت خود و پدرش؟ یا از قافله شترها و قاطرهایش؟ یا از مكنت و تعدا خانه ها و بندگان و كنیزانش؟ یا از تفریح ها و خوشگذرانی های او و مجالس انس و طربش؟!
حضرت زینب حورا علیهاالسلام پیوسته مشغول به ذكر خدا بود و توجهی به مردم و قیل و قال ایشان نداشت. او در مقابل خداوند متعال به عبادت می ایستاد و از غیر خدا انقطاع حاصل كرده بود. لذا خانه ی زینب علیهاالسلام خانه عبادت و تهجد و تلاوت قرآن بود.
منازل كانت للرشاد و للتقی
و للصوم و التطهیر و الصلوات (و الحسنات)
یعنی: منازلی كه مخصوص نماز و پرهیزگاری و روزه بود، و خاص پاك گردانیدن نفس از صفات ناپسند و نیز كسب حسنات بود.
بانو دكتر بنت الشاطی (نویسنده مشهور مصری) در كتاب «بطلة كربلا» گوید: «زناشویی زینب و عبدالله میان او و پدر و برادرانش هرگز جدایی نیفكند، و این زن و شوهر همچنان با علی علیه السلام بودند؛ چون علی علیه السلام كوفه را مقر خلافت كرد، آنان هم در آن شهر سكونت جستند و علی علیه السلام ایشان را سخت گرامی می داشت. عبدالله در جنگ های علی علیه السلام شركت می كرد و در صفین یكی از امیران لشكر او بود. در مدتی كه زینب علیهاالسلام در كوفه همراه پدر و شوهر زندگی می كرد، آن بانوی بزرگوار به ارشاد و تعلیم زنان كوفه اشتغال داشت، و نقل شده است كه زینب علیهاالسلام در كوفه مجلس درسی برای زنها تشكیل داد و برای آنها قرآن را تفسیر می كرد، و در یكی از روزها به تفسیر سوره ی مریم «كهیعص» مشغول بود كه امیرالمؤمنین علیه السلام از
در وارد شد و از دخترش پرسید: «كهیعص» را تفسیر می كنی؟ عرض كرد: آری. علی علیه السلام فرمود:ای نور دیده، این حروف رمزی است در مصیبت وارده ی بر شما عترت پیغمبر صلی الله علیه و اله و سپس سخنانی در این باره به زینب فرمود. [1] .
مورخین در این رابطه چه چیزی می توانند بنویسند؟ آیا از نزاع و اختلافت آن حضرت با شوهرش بنویسند؟ یا از آزار همسایگان؟ یا از
جعل احادیث رسول خدا صلی الله علیه و اله در فضیلت خود و پدرش؟ یا از قافله شترها و قاطرهایش؟ یا از مكنت و تعدا خانه ها و بندگان و كنیزانش؟ یا از تفریح ها و خوشگذرانی های او و مجالس انس و طربش؟!
حضرت زینب حورا علیهاالسلام پیوسته مشغول به ذكر خدا بود و توجهی به مردم و قیل و قال ایشان نداشت. او در مقابل خداوند متعال به عبادت می ایستاد و از غیر خدا انقطاع حاصل كرده بود. لذا خانه ی زینب علیهاالسلام خانه عبادت و تهجد و تلاوت قرآن بود.
منازل كانت للرشاد و للتقی
و للصوم و التطهیر و الصلوات (و الحسنات)
یعنی: منازلی كه مخصوص نماز و پرهیزگاری و روزه بود، و خاص پاك گردانیدن نفس از صفات ناپسند و نیز كسب حسنات بود.
بانو دكتر بنت الشاطی (نویسنده مشهور مصری) در كتاب «بطلة كربلا» گوید: «زناشویی زینب و عبدالله میان او و پدر و برادرانش هرگز جدایی نیفكند، و این زن و شوهر همچنان با علی علیه السلام بودند؛ چون علی علیه السلام كوفه را مقر خلافت كرد، آنان هم در آن شهر سكونت جستند و علی علیه السلام ایشان را سخت گرامی می داشت. عبدالله در جنگ های علی علیه السلام شركت می كرد و در صفین یكی از امیران لشكر او بود. در مدتی كه زینب علیهاالسلام در كوفه همراه پدر و شوهر زندگی می كرد، آن بانوی بزرگوار به ارشاد و تعلیم زنان كوفه اشتغال داشت، و نقل شده است كه زینب علیهاالسلام در كوفه مجلس درسی برای زنها تشكیل داد و برای آنها قرآن را تفسیر می كرد، و در یكی از روزها به تفسیر سوره ی مریم «كهیعص» مشغول بود كه امیرالمؤمنین علیه السلام از
در وارد شد و از دخترش پرسید: «كهیعص» را تفسیر می كنی؟ عرض كرد: آری. علی علیه السلام فرمود:ای نور دیده، این حروف رمزی است در مصیبت وارده ی بر شما عترت پیغمبر صلی الله علیه و اله و سپس سخنانی در این باره به زینب فرمود. [1] .
[1] خصائص زينبيه، جزائري، ص 27.